โอม... เพี้ยง...!
ทุกๆปีใหม่ ก็จะคอยถามตัวเองว่า ปีใหม่แล้วอยากทำอะไรใหม่ๆให้กับตัวเอง อยากเปลี่ยนตัวเองยังไง
แต่สังเกตไหมว่า ทุกครั้งที่ตั้งเป้าหมายอะไรไว้ น้อยครั้งที่จะบรรลุเป้า
อาจเป็นเพราะหัวใจเราไม่แข็งแรง
ปีใหม่นี้ เป้าหมายของฉัน เลยขอขันชน็อก "ผูกเงื่อนตาย" ชนิดที่ดิ้นไม่หลุด บวกกับ ใจที่แข็งแรงขึ้นตามอายุ
ห่ะน่ะ...อย่ารู้เลยว่าตั้งเป้าอะไร
บอกแต่ว่า ไม่มีไรมาก ก็แค่เป้าหมายเดิมๆ ที่อยากทำ ก็ยังอยากทำให้ได้อยู่นั่นแหละ
-----
ปีเก่าผ่านไป ในแง่มุมการงาน รู้สึกว่าผ่านไปเร็วจัง เหมือนรถวิ่งทางเรียบ เหยียบคันเร่งปรี้ดเดียว ก็เดือน 12
โบนัสได้นิดเดียว แต่งานก็ไม่ได้มากมาย
ถือว่า "เสมอตัว"
ในแง่มุมชีวิต ปีที่ผ่านมา ต้นปีรู้สึกลุ่มๆดอนๆ บางช่วงเหมือนคนขับรถตกเหว กลางปีเหมือนกำลังไต่จากเหว ปลายปีรถก็พุ่งพ้นปากเหวมากได้แบบหวุดหวิด
ต้องซ่อมรถ คนต้องรักษา เสียตังค์ไปแยะ... เพราะไม่รู้จักทำประกัน
แต่กำลังใจดี
ไม่ได้ขับรถเป็น แต่เปรียบเทียบแบบนี้ เห็นภาพดี
------------------
ปีนี้ น่ะเหรอ
การงานทำท่าว่าจะติดสปีดตั้งแต่ต้นปี เหมือนรถเครื่องแรง แต่คนขับไม่ชินทาง ยังไม่รู้ว่าจะวิ่งไปเจอทางเรียบบนสนามแข่ง หรือ ต้องปรับไปใช้เกียร์โฟว์วิวขึ้นเขา
ชีวิต ทำท่าว่าจะลุ่มๆดอนๆ ต่อไป เสียแต่กำลังใจที่หดหายไปแยะ
ชีวิตคือความไม่แน่นอน
จากนี้ไปอะไรก็เกิดขึ้นได้ ก้อนอิฐ หรือ ดอกไม้
ว่าแต่ .....เราผ่านปีใหม่มากี่วันแล้ว
.jpg)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น